This post is also available in English.
Het is verwonderlijk om te zien hoe deze crisis ons dwingt tot een andere manier van leven, een complete stilstand van alles wat was. Deze stilstand geeft ons een leegte en tijd voor reflectie, die ruimte schept voor alles wat mogelijk en gewenst is. Een tijd om te bezinnen over wat belangrijk is. Wat willen we echt doen met onze tijd hier op aarde? Er worden in enkele maanden vele levenslessen geleerd, zowel op persoonlijk en maatschappelijk vlak, als economisch, politiek, …
“What if the darkness in the world right now, is not the darkness of the tomb, but the darkness of the womb?” Valarie Kaur
We zien de bestaande structuren die niet langer kunnen blijven bestaan afbrokkelen: een wereldeconomie die gericht is op winst, een politiek model ontworpen om de macht aan de macht te houden, een sociale structuur die gericht is op het individu en slechts in beperkte mate op de gemeenschap, een landbouwsysteem dat de aarde uitput, ...
De alternatieven zijn reeds beschikbaar en gekend. Dankzij deze stilstand ontstaat er ruimte om de alternatieven te laten groeien en verder vorm te geven. Ik denk aan de Donuteconomie van Kate Raworth, Tegen verkiezingen van David Van Reybrouck, De meeste mensen deugen van Rutger Bregman, de technieken van regeneratieve landbouw en een visie voor een ecotopia.
“Misschien kunnen onze ingenieurs, na de technische euforie van de voorbije halve eeuw, nu ook eens hun geweten laten spreken, en zich afvragen of ‘technisch uitvoerbaar’ en ‘goed voor de mens’ twee identieke begrippen zijn.” Ulrich Libbrecht
Welke wereld wensen we te creëren? Hoe kunnen we evolueren van een “duurzame” naar een “regeneratieve” relatie met moeder Aarde? Naar een wereld waarin er zorg wordt gedragen voor iedereen, planten, dieren en rivieren inclusief.
Het contrast tussen angst en liefde is dezer dagen groter dan ooit. Er gaat een enorme golf van angst de wereld rond en elkeen kan kiezen hier al dan niet in mee te gaan. Tegelijkertijd zien we ontroerende sociale acties, initiatieven die verbinden en horen we hoopgevende verhalen. Laat ons kiezen voor liefde, elke dag opnieuw. Laat ons uit deze chaos iets moois creëren.
“I urge you, ask you, gentle you, to please not spend your spirit dry by bewailing these difficult times. Especially do not lose hope. Most particularly because, the fact is – we were made for these times.” Clarissa Pinkola Estés
Met liefde,
Toon
Comments